Şeb-i Arus lügat manası düğün gecesi demektir. Hz.
Nitekim bir gazelinde;
“Öldüğüm gün tabutum götürülürken, bende bu dünya derdi var sanma… “Benim için ağlama, yazık, vah vah deme;“ “Şeytanın tuzağına düşersen, o zaman eyvah demenin sırasıdır, “ “Cenazemi gördüğün zaman firak, ayrılık deme, “ “Benim kavuşmam, buluşmam işte o zamandır, “ “Beni toprağa verdikleri zaman, elveda elveda demeye kalkışma, “ “Mezar, cennet topluluğunun perdesidir.“ “Batmayı gördün değil mi? Doğmayı da seyret, güneşle aya gurubdan hiç ziyan gelir mi?“ “Hangi tohum yere ekildi de bitmedi? Ne diye insan tohumunda şüpheye düşüyorsun?“
“Hangi kova kuyuya salındı da dolu dolu çıkmadı? Can Yusuf`u ne diye kuyuda feryad etsin?“
“Bu tarafta ağzını yumdun mu, o tarafta aç.“ “Zira senin Hayy u Hu`yun, mekansızlık aleminin fezasındadır.“
Bu manaya istinaden her yılın Aralık ayında Mevlana Vuslat Yıldönümleri çerçevesinde Şeb-i Arus törenleri yapılır.
