Bir sabah kapı çaldığında,
Hiç aklında yokken o kişinin karşında dikilme ihtimali aslında
Sessiz, ilgisiz ve tamamen rastlantısal bir anda
Açtığında kapıyı,
Onu gördüğünde karşında,
Sarılmak ister miydin hiç ?
Ama öyle böyle değil,
Candan, candan ve hatta candan da öte sarılmak ister miydin hiç ?
Soruyorum sana,
En son kime sarıldın kollarında yok olurcasına,
Birer damla gözyaşında kaybolurcasına,
Her bir nefesinde yeniden doğarcasına
Ve
Ve yanaklarındaki sıcaklığa aşık olurcasına
En son kime sarıldın?
Gözlerini kapatıp sıcaklığını hissettiğin,
Sessizce kalıp, kalp atışlarını dinlediğin,
Suskun, uykusuz ve hatta en umutsuz olduğunu bildiğin,
Gizlice uzanıp, gökyüzünü izlerken hayal ettiğin kime sarıldın?
Kime!
Titrediğinde ayakların,
Hiç durmadan aktığında gözyaşların,
Ve hatta
Ve hatta kilitlendiğinde bakışların,
En son kime sarıldın?
Kime!
Hissiz kalacağını hissedeceğin,
Sağır ve dilsiz kalacağını zannettiğin,
Kimsesiz olduğunu kabul ettiğin o anda
Kalbine dokunurcasına kime sarıldın?
Ruhunu sararcasına kime sarıldın?
Kime!
Utanma!
Söyle!
Hiç kimseye sarılmadım ne zamandır! de
Hiç umursamazcasına birisine sarılmayalı çok oldu! de
Hatta
Hatırlamıyorum bile! de
Her ne dersen de,
Ama doğru söyle.
En son kime sarıldın?
Kimdi en son sarıldığın?
Ölmek değil, yaşamak istercesine,
En son kime sarıldın
Diye
Sık sık sorduğum için bana sitem etme
Sen itiraf edemesen de
Ruhsuz kucaklaşmalarını görmediğimi zannetme.
Gülümsemekten kendimi alamıyorum mirim,
Bu küstahça gülüşüm
Karaktersizliğimden değil, sana acıdığımdandır bilesin.
Çünkü
Özlemleri olan her insan gibi
Sende çok özlediğin, her nefesinde hissettiğin
Kalbinle istediğin ve hatta kendine özel seçtiğin
Birine sarılmalısın canım, ciğerim…
Sarılmadıysan birine candan,
Ve belkide hiç sarılamayacaksan!
Hatta uzağındaysan, O’nun yanında yoksan,
En son ayrılırken,
Bir çocuk gibi dudağını burktuysan,
Üzüldüysen, hatta kahrolduysan,
Kabullenemesen de O’ndan uzak kaldıysan,
Her şeyi bir kenara bırakıp
O’nu, sadece o’nu unutamadıysan
Git!
Ne duruyorsun…
Git!
Ve bak gözlerine,
O, seni bekliyor belkide,
İmkânların el vermese de
Samimiyetine inanmayacağını bilsen bile
Dikil karşısına,
Sarıl…
Sorma, sorgulama, koy başını omzuna ve sarıl.
Ne kaldı ki toprağa sarılacağın dakikalara.
Candan sarılmayı istediğin,
Gövdende simsiyah bir yumru olan özleme sarıl.
Kim bilir,
Kim bilir, belkide o sana sevgiyi anımsatır.
Her insanın sarılabileceği birisi mutlaka vardır.
Şimdi ikaz ediyorum,
Son kez söylüyorum,
Bir daha fırsatın olmayabilir diyorum,
Çok istesen de sarılmak şöyle dursun, dokunamayabilirsin diyorum
Sen geldiğinde, O, gitmiş olabilir diyorum
Ve tüm kalbimle söylüyorum
Git
Ve
Sarıl…
Temiz duygularına,
Çıkarsızca uzattığın kollarına,
O dehlizlere bedel bakışlarına,
O serçeninkine benzer kalp atışlarına
Ve yürekten yakarışlarına inanarak sarıl
Sarılmak,
Sana,
Sevgiyi anımsatır.
Özkan DEMİR
