ŞİİRLER

Ölmek Değil, Yaşamak İstercesine, En Son Kime Sarıldın!

Bir sabah kapı çaldığında,

Hiç aklında yokken o kişinin karşında dikilme ihtimali aslında

Sessiz, ilgisiz ve tamamen rastlantısal bir anda

Açtığında kapıyı,

 

Onu gördüğünde karşında,

Sarılmak ister miydin hiç ?

Ama öyle böyle değil,

Candan, candan ve hatta candan da öte sarılmak ister miydin hiç ?

 

Soruyorum sana,

En son kime sarıldın kollarında yok olurcasına,

Birer damla gözyaşında kaybolurcasına,

Her bir nefesinde yeniden doğarcasına

Ve

Ve yanaklarındaki sıcaklığa aşık olurcasına

En son kime sarıldın?

 

Gözlerini kapatıp sıcaklığını hissettiğin,

Sessizce kalıp, kalp atışlarını dinlediğin,

Suskun, uykusuz ve hatta en umutsuz olduğunu bildiğin,

Gizlice uzanıp, gökyüzünü izlerken hayal ettiğin kime sarıldın?

Kime!

 

Titrediğinde ayakların,

Hiç durmadan aktığında gözyaşların,

Ve hatta

Ve hatta kilitlendiğinde bakışların,

En son kime sarıldın?

Kime!

 

Hissiz kalacağını hissedeceğin,

Sağır ve dilsiz kalacağını zannettiğin,

Kimsesiz olduğunu kabul ettiğin o anda

Kalbine dokunurcasına kime sarıldın?

Ruhunu sararcasına kime sarıldın?

Kime!

 

Utanma!

Söyle!

Hiç kimseye sarılmadım ne zamandır! de

Hiç umursamazcasına birisine sarılmayalı çok oldu! de

Hatta

Hatırlamıyorum bile! de

 

Her ne dersen de,

Ama doğru söyle.

En son kime sarıldın?

Kimdi en son sarıldığın?

 

Ölmek değil, yaşamak istercesine,

En son kime sarıldın

Diye

Sık sık sorduğum için bana sitem etme

Sen itiraf edemesen de

Ruhsuz kucaklaşmalarını görmediğimi zannetme.

 

Gülümsemekten kendimi alamıyorum mirim,

Bu küstahça gülüşüm

Karaktersizliğimden değil, sana acıdığımdandır bilesin.

Çünkü

Özlemleri olan her insan gibi

Sende çok özlediğin, her nefesinde hissettiğin

Kalbinle istediğin ve hatta kendine özel seçtiğin

Birine sarılmalısın canım, ciğerim…

 

Sarılmadıysan birine candan,

Ve belkide hiç sarılamayacaksan!

Hatta uzağındaysan, O’nun yanında yoksan,

En son ayrılırken,

Bir çocuk gibi dudağını burktuysan,

Üzüldüysen, hatta kahrolduysan,

Kabullenemesen de O’ndan uzak kaldıysan,

Her şeyi bir kenara bırakıp

O’nu, sadece o’nu unutamadıysan

Git!

 

Ne duruyorsun…

Git!

Ve bak gözlerine,

O, seni bekliyor belkide,

İmkânların el vermese de

Samimiyetine inanmayacağını bilsen bile

Dikil karşısına,

Sarıl…

 

Sorma, sorgulama, koy başını omzuna ve sarıl.

Ne kaldı ki toprağa sarılacağın dakikalara.

 

Candan sarılmayı istediğin,

Gövdende simsiyah bir yumru olan özleme sarıl.

Kim bilir,

Kim bilir, belkide o sana sevgiyi anımsatır.

 

Her insanın sarılabileceği birisi mutlaka vardır.

Şimdi ikaz ediyorum,

Son kez söylüyorum,

Bir daha fırsatın olmayabilir diyorum,

Çok istesen de sarılmak şöyle dursun, dokunamayabilirsin diyorum

Sen geldiğinde, O, gitmiş olabilir diyorum

Ve tüm kalbimle söylüyorum

Git

Ve

Sarıl…

 

Temiz duygularına,

Çıkarsızca uzattığın kollarına,
O dehlizlere bedel bakışlarına,

O serçeninkine benzer kalp atışlarına

Ve yürekten yakarışlarına inanarak sarıl

 

Sarılmak,

Sana,

Sevgiyi anımsatır.

Özkan DEMİR

Etiketler
Daha Fazla Göster

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Başa dön tuşu
Kapalı