Sevgi iki hece,
Kimi için alenen kimi için gizlice,
Bazen okul köşelerinde
Bazende saatlerce baktığım sevgilinin gözlerinde,
Ama her zaman mutlaka bir yerde.
Ya sever sevilmez,
Ya sevilir sevmez,
Ya da seven sevene,
Ama tüm bunlardan kime ne?
Candan sevip vuslata erende olmuş,
Aşkından Mecnun‘a dönen de…
Aşk artık eskisi gibi değil.
Yarin dudağındaki al,
Yanağındaki gül değil.
Düşlerimi süsleyen beyaz bir hayal değil.
Çatlamış toprağın suya kanışı,
Rüzgarın ılık okşaması, ateşin sıcaklığı hiç değil.
Kalpler kararmış, el goncalanmış.
Yar, yareni unutup hülyaya dalmış.
Sevdanın yerini unutup hülyaya dalmış.
Sevdanın yerini şan şöhret almış.
Onca yaşananlar sanki yalanmış
Halinden sevenin mısralar anlar.
Bu derde deva bulamaz doktorlar.
Duysun Ummanlar duysun sahralar,
Aşktır bu uğurda gözyaşım ağlar.
İrfan KOCA
