Türk edebiyat’ının ilk gerçekçi romanıdır. Bihruz Bey, bir Osmanlı paşasının erkek evladıdır. Alafrangalığa özenmiş, şımarık büyütülmüş ve Batılılaşmayı yanlış anlamış bir gençtir. Yarım yamalak Fransızcası, şık giysileri ve güzel otomobilleriyle kendini Batılı sanmaktadır. Fransızca hocasından öğrendiği Fransızca kelimelerle sokaktaki bayağı insanlarla Fransızca konuşmaya çalışır. Gösteriş olsun diye cebinde Fransızca dergiler taşır.Babası ölünce kendisine büyük bir miras kalmıştır. Bihruz Bey bitmeyecek sandığı bu serveti harcamaya koyulur. Bihruz Bey’in öteki bir merakı da Çamlıca’da faytonla gezmektir. Bigün Çamlıca’da rastlamış olduğu genç bir hanıma (Periveş) tutulur. Hayalinde onu kibar bir aile kızı olarak tasarlar. Her gün Çamlıca’ya gidip kızı görmek ister, bir defasında kıza bir mektup verir sadece kızı tekrar göremez. Arkadaşlarından Keşfi Bey, onun aşkını öğrenir ve latife yapmak için o kızı tanıdığını fakat o kızın bir süre ilkin öldüğünü ve kızın bir de ablası bulunduğunu söyler. Bihruz Bey, uzun bir süre kendini üzüntüden kurtaramaz. Şehzadebaşı’nda bigün aşka düştüğü kıza rastlar fakat onu sevgilisinin ablası zannetmektedir. Kıza üzüntülerini bildirir ve kardeşinin mezarını sorar. Kız ona kardeşinin olmadığını söyler ve onunla alay eder. Bihruz Bey karşısındakinin Periveş bulunduğunu, Periveş’in de fena meşrepli bir karı bulunduğunu anlayınca hayal kırıklığına uğrar ve düşmüş olduğu durumlardan oldukça utanır ve bir yolunu bularak oradan uzaklaşır.
